Łeonid Kadeniuk

 

 

Łeonid Kadeniuk

Urodzony w roku 1951 ukraiński kosmonauta, pułkownik Łeonid Kadeniuk, był członkiem radzieckiego zespołu kosmonautów od roku 1976. Przeszedł gruntowne szkolenie inżynierskie oraz lotnicze na potrzeby statków Sojuz, Sojuz-TM, stacji kosmicznej Salut i stacji orbitalnej Mir. Przeszedł także specjalne szkolenie jako dowódca wahadłowca kosmicznego Buran. Latał 54 różnymi rodzajami statków, ma na koncie ponad 2400 godzin lotu i posiada kwalifikacje oblatywacza, jak również pilota wojskowego. Ukończył wojskową akademię lotniczą a w roku 1977 Państwowy Naukowy Instytut Badawczy Ośrodka Szkolenia Oblatywaczy Radzieckich Sił Powietrznych, następnie, w roku 1978, odbył przeszkolenie w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. Jurija Gagarina. W roku 1989 uzyskał tytuł magistra w zakresie inżynierii mechanicznej w Moskiewskim Instytucie Lotniczym na Wydziale Budowy Samolotów.

19 listopada 1997 roku znalazł się jako ekspert na pokładzie promu kosmicznego Columbia podczas misji STS-87, w trakcie której prowadził eksperymenty i obserwował wpływ stanu nieważkości na wzrost roślin i biomasy.

W późniejszym czasie został doradcą prezydenta Ukrainy ds. lotnictwa i aeronautyki, a w roku 2002 wybrano go do parlamentu ukraińskiego, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu ds. Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony.

W czasie wywiadu dla ukraińskiego wydania gazety Комсомольская правда (8 kwietnia 2009 roku) zapytano go o UFO. Odrzekł, że wiele osób często zadaje mu to pytanie. Powiedział, że nie widział żadnych UFO, ale widział satelitę przelatującego tuż obok jego statku. Jest sceptyczny w sprawie istnienia UFO, ale przyznaje, że jest wielu świadków twierdzących, iż one istnieją, w związku z czym można w nie wierzyć.

W latach 1980., w czasie „fali UFO”, latał myśliwcami i wówczas jego jednostka otrzymała specjalny rozkaz z Moskwy, zgodnie z którym piloci, którzy zaobserwują UFO podczas lotu, mają się do nich nie zbliżać i nie nawiązywać z nimi kontaktu. Jak zapewnił, nigdy nie natknął się na żadne UFO.

Analizując charakterystykę lotu UFO i wykorzystując posiadaną wiedzę z zakresu aerodynamiki oraz technologii stworzonej przez człowieka, doszedł do wniosku, że zasady budowy i napędu UFO są oparte na wykorzystaniu sił grawitacji. Ludzka technologia zastosowana do lotów w kosmos wyczerpała swoje możliwości i nie da się jej wykorzystać do dalekich lotów. Uważa, że musimy stworzyć coś nowego, zwłaszcza silniki; musimy nauczyć się wykorzystywać siły i źródła energii wszechświata – grawitację i elektromagnetyzm. Jeśli nauczymy się je wykorzystywać, wówczas nie straszne nam będą wielkie odległości w kosmosie.

 

 

Siergiej Kriczewski

 

 

Siergiej Kriczewski

Urodzony w roku 1955 Siergiej Kriczewski to inny były radziecki kosmonauta ukraińskiego pochodzenia, doktor filozofii i profesor w Rosyjskiej Akademii Administracji Publicznej. W latach 1999–2003 był starszym pracownikiem naukowym w Instytucie Historii Nauk Przyrodniczych i Technologii im. S.I. Wawiłowa (w Rosyjskiej Akademii Nauk). Jest wiceprzewodniczącym Moskiewskiego Klubu Kosmicznego i autorem licznych prac naukowych. W latach 1989–1998 był kosmonautą testerem w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. Jurija Gagarina podległym Ministerstwu Obrony Związku Radzieckiego, a potem Federacji Rosyjskiej, gdzie przygotowywał się do długoterminowych lotów kosmicznych na pokładzie statku kosmicznego Sojuz TM oraz do przebywania na pokładzie stacji orbitalnej Mir. Uczestniczył w projektowaniu i budowie samolotów, sprzętu wojskowego związanego z rakietami, broni i technologii kosmicznej, a także w badaniach dotyczących bezpieczeństwa lotu.